BAŁTYCKIE MORZE

Encyklopedia PWN

bałtycki, region, ang. Baltic Region, niem. Ostseeraum, Ostseegebiet,

termin używany niekiedy w odniesieniu do Morza Bałtyckiego oraz obszarów lądowych powiązanych z nim geogr., gosp., ekol. i polit.

bałtycka kultura grobów skrzynkowych,

archeol. kultura wczesnej epoki żelaza (VI–II w. p.n.e.), występująca w północno-wschodniej części wybrzeży Morza Bałtyckiego (Estonia, Finlandia, Szwecja);

ochrona mórz i oceanów,

działania, których celem jest zapewnienie utrzymania równowagi biol. ekosystemów mor. oraz racjonalne wykorzystanie ich żywych zasobów.

Białomorsko-Bałtycki, Kanał, Biełomọrsko-Bałtịjskij kanạł,

kanał żeglowny w Rosji (Karelia); łączy Morze Białe (k. Biełomorska) z jeziorem Onega (k. osiedla Powieniec), pośrednio, poprzez Wołżańsko-Bałtycką Drogę Wodną, także z Morzem Bałtyckim i dorzeczem Wołgi;

regresja morza,

geol. wycofywanie się morza z uprzednio zalanych obszarów;

Instytut Bałtycki,

instytut nauk.-badawczy o statusie stowarzyszenia naukowego,

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>